روز قیامت از جمله کسانی که جلوتر از همه درباره آنها قضاوت می شود ،مردی است که شهید شده

است،آن شهید دربارگاه الله خوانده می شود و نعمتهایی که از طرف الله در دنیا به او داده شد برایش

یادآوری می شود او به آنها اعتراف می کند.سپس از او سوال می شود که حق این نعمت را چطور ادا

کرده ای؟

او می گوید:در راه تو جهاد کردم تا اینکه به شهادت رسیدم.ارشاد می شود که دروغ است،بلکه جهاد به

این منظور کرده بودی که مردم تورا دلیر بگویند واین به تو گفته شد.بعد از آن سرنگون در جهنم انداخته

می شود.

هچنین عالم خواسته می شود و با او هم ،به همین منظور نعمتهایی که به او داده شده یادآوری می

شود که تو چه کردی؟ او می گوید:علم خواندم و آن را به دیگران تعلیم دادم و به خاطر رضای تو قرآن

تلاوت کردم.

ارشاد می شود که دروغ است،این کارها را به این خاطر کردی که به تو علامه بگویند.پس این به تو گفته

شد درمورد او هم دستور داده می شودکه سرنگون در جهنم انداخته شود.

به همین صورت ثروتمند خواسته می شود و بعد از شمردن نعمت های الله بر او و اقرار گرفتن از او

پرسیده می شود که در مقابل این نعمت ها چه کرده ای؟

او می گوید هیچ موردی از موارد نیکی که نبوده که در آن چیزی خرج نکنم، ارشاد می شود که دروغ

است ،این کارها را به این خاطر کردی که مردم به توسخی بگویند واین به تو گفته شد در مورد او هم

دستور داده می شودکه سرنگون در جهنم انداخته شود.

الله محفوظ بفرماید زیرا اینها همه نتیجه ی نیت بد است. روزه دار هم باید با وجود حفاظت نیت خود

نگران باشد و دعا کند که الله آنرا سبب رضای خویش قرار دهد.

در ضمن این را باید دانست که عمل خود را قابل قبول ندانستن چیزی دیگر است و به لطف خداوند رحمان

و رحیم چشم امید داشتن چیزی دیگر است.