دان هرالد طنز نویس آ مریکایی میگوید :

اگر عمر دوباره داشتم :

اشتباهات بیشتری مرتکب میشدم !همه چیز را آ سان می گرفتم

تنها اندکی از رویدادهای جهان را جدی میگرفتم

اهمیت کمتری به بهداشت میدادم

مسافرت بیشتر می رفتم

از کوها بیشتر بالا می رفتم

در رودخانه های بیشتری شنا میکردم

بستنی بیشتر میخوردم و اسفناج کمتر

مشکلات واقعی بیشتری داشتم

و مشکلات واهی کمتری!

آخر ببینید ؛ من از آدمهایی بودم که بسیار محتاط و عاقلانه زندگی کردم

البته من هم لحظات سر خوشی میداشتم

من هرگز جایی بدون دماسنج ؛پالتو؛ بارانی و ...نمی رفتم .

اگر عمر دوباره داشتم سبکتر سفر می کردم .

وقت بهار؛زودتر پا برهنه راه میرفتم

و وقت خزان دیرتر به این لذت خاتمه می دادم .

از مدرسه بیشتر جیم میشدم گلوله های کاغذی بیشتری به

معلم هایم پرتاب می کردم!

بیشتر عاشق میشدم

پایکوبی وشادی بیشتری میکردم .

و در روزگاری که همگان عمرشان را وقف وخامت اوضاع میکنند ؛

من به ستایش آسان گرفتن اوضاع می پرداختم ؛

زیرا با ویل دورانت موافقم که میگوید :

شادی از خرد عاقل تر است !